Talenty u dzieci

W tym odcinku posłuchasz o:

  • Co to jest talent?
  • Od jakiego wieku możemy odkrywać talenty u dzieci?
  • Jak wspierać talenty u dzieci?
  • Jakie są cztery domeny talentów?
  • Jak wygląda konsultacja z Dominiką?
  • Jak skonstruowany jest test Gallupa dla dzieci?
  • W czym pomaga odkrycie talentów?
  • Czy znajomość talentów pomoże w wyborze szkoły?
  • Czy talenty są dziedziczne?
  • Jaki talent wyróżnia Polaków?
  • Jak można skontaktować się z Dominiką?

Transkrypcja

Dzień dobry, moim gościem jest dzisiaj Dominika Łysio, która zajmuje się tropieniem talentów u dzieci. Zaprosiłam Dominikę do mojego podcastu po to, żebyśmy porozmawiały o tym, jak wyglada tropienie talentów u dzieci. Czym takie talenty w ogóle są. I jak Wy, Drodzy Słuchacze, możecie u swoich dzieci rozpoznawać talenty.

-Dzień dobry Dominiko.

-Dzień dobry, witam wszystkich serdecznie.

-Na początek chciałam Cię zapytać o to, co to w ogóle jest talent. Bo to jest pojęcie dosyć szerokie. Ja wiem, że Ty się specjalizujesz w talentach Gallupa. Tak?

-Tak, zgadza się.

-To gdybyś mogła powiedzieć wg definicji Gallupa czym jest talent tak ogólnie?

-Może na początek dwa słowa o Instytucie Gallupa. Jest to jedna z większych organizacji zajmująca się badaniem opinii społecznej w Stanach Zjednoczonych. W latach 60-tych powstała zupełnie osobna dziedzina zajmująca się właśnie mocnymi stronami i tym, co w ludziach jest tak naprawdę dobre i mocne. I na bazie wieloletnich badań prowadzonych przez Dona Cliftona powstała definicja talentu wg Instytutu Gallupa.

Gallup stwierdził, że każdy z nas ma swoje naturalne sposoby zachowania, myślenia i odczuwania i jeżeli jest w stanie nazwać te naturalne jak najbardziej sposoby i użyć ich w praktyce, w pracy naszej codziennej, w działaniu to te zachowania nazwał talentem.

Każdy z nas, pewnie Ty też Asiu, może powiedzieć o sobie czy może ktoś mówi tak o Tobie- Ty to Asia masz tak od zawsze. Zdarza się, że tak mówią o Tobie?

-Tak. Że umiem gadać 🙂

-No właśnie. Ty od zawsze umiesz gadać, a ja na przykład od zawsze, jak już się podejmę jakiegoś działania, to już je doprowadzam do końca. I to rzeczywiście są takie nasze cechy czy taki nasz potencjał, naturalny sposób zachowania się i funkcjonowania i to tak naprawdę nazywamy talentem. Więc tak mówiąc ogólnie talent wg Instytutu Gallupa to są nasze naturalne wzorce zachowania, myślenia i odczuwania, które mogą znaleźć pożyteczne zastosowanie. Bo to, że gadasz to jest połowa historii. A druga sprawa jest taka, żeby umieć wykorzystać to w sposób produktywny i efektywny.

-Czyli na przykład nagrać podcast, porozmawiać z gościem.

-Dokładnie.

-A powiedz, jak Ty trafiłaś na talenty? Kiedy na nie trafiłaś? Czy ktoś Ci pokazał, że istnieje coś takiego jak Gallup?

-Dokładne. Około roku 2015, po tym jak już po raz trzeci zostałam mamą, bo jestem też mamą trójki dzieci, szukałam znowu swojej ścieżki zawodowej. Ponieważ przez wiele, wiele lat zajmowałam się rozwojem zasobów ludzkich, szkoleniami, spotkałam się znowu z moją koleżanką z pracy i ona zapytała mnie czy słyszałam o Gallupie. A ja zawsze śmieję się z tego, że zapytałam czy jest aby przystojny:)? Okazało się, że ten Gallup to jest tak naprawdę instytut, który właśnie zajmuje się talentami. Wtedy odkryłam swoje własne talenty i stwierdziłam, że to jest coś fantastycznego. Bo nagle się okazało, że to, co wydawało mi się, że w jakiś sposób mi przeszkadza, wcale nie powinno mi przeszkadzać, bo jest moją naturalną, mocną stroną i właśnie należy tego używać.

-Podaj jakiś przykład, co to mogło być?

-Na przykład jednym z moich talentów jest odpowiedzialność. I okazało się, że odpowiedzialność to jest taki talent, który bardzo często bierze na siebie różne zobowiązania i chce je doprowadzać do końca. Ale ten talent jeżeli jest, powiedzmy, niedojrzały, czyli działa w sposób mało produktywny i efektywny może brać na siebie zbyt dużo rzeczy i ten talent powinien się nauczyć delegowania czy czasami wręcz odmawiania. A to wszystko na bazie priorytetów ustalonych przez siebie. Więc odkrycie tego, że mam taki talent…

-Że możesz czasami odmówić i nie dowieźć do końca, tak?

-Nie, że nie dowieźć do końca. Tylko po prostu odmówić i w ogóle nie wchodzić w to działanie, natomiast podejmować się działań, które czuję, że chcę realizować, które dają mi radość, sprawiają mi przyjemność. I odkrycie tego i nazwanie tego, co jest we mnie dobre, pozwoliło mi inaczej spojrzeć na moją własną osobę. Wtedy też pomyślałam, że moje dzieci zaczęły rosnąć i dlaczego by im od razu nie dawać takiej możliwości? Od razu im nie mówić, słuchaj, w Tobie właśnie to jest naturalne. Ja widzę, że Ty lubisz na przykład działać razem z innymi ludźmi. Albo, że jesteś tym dzieckiem, które potrzebuje eksperymentować, odkrywać, masz zupełnie inne talenty, ale chcesz robić to w samotności, w swoim własnym kąciku majsterkowicza. Wtedy to zaczęłam bardziej drążyć temat talentów Gallupa dla dzieci i dzięki temu doszłam do miejsca, w którym jestem teraz, czyli powstali Tropiciele Talentów i zachęcam rodziców do odkrywania talentów, czyli mocnych stron – takiego naturalnego potencjału, który drzemie w dzieciach. Bo wydaje mi się, że jeżeli zaczynamy to już troszeczkę wcześniej, czyli nie jako osoba dorosła dopiero to odkrywamy, tylko wcześniej, to ta droga czy ścieżka, którą dziecko może iść w dorosłość będzie na pewno łatwiejsza.

-W jakim wieku są Twoje dzieci?

-Moja córka jest teraz w trzeciej klasie gimnazjum, w chwili obecnej a mamy rok 2019- to może podkreślę, bo wiadomo, że podcast może być słuchany również później. Mój syn ma lat dwanaście i pół i jest w podstawówce w siódmej klasie. A mój najmłodszy ma lat siedem i od września będzie chodził do szkoły, do pierwszej klasy.

-Od jakiego wieku możemy badać talenty u dzieci?

-Gallup proponuje dla dzieci powyżej dziesiątego roku życia konkretne badanie. Natomiast do dziesiątego roku życia rodzice mogą obserwować tylko te talenty. Jeżeli chodzi o badanie, to badanie dla dzieci jest przewidziane w wieku od dziesięciu do piętnastu lat, nazywa się strengths explorer. Dzięki temu badaniu możemy poznać trzy najsilniejsze talenty spośród dziesięciu określonych dla dzieci właśnie w tym wieku. Natomiast dla młodzieży uczącej się i dla dorosłych jest już przewidziane badanie, powiedzmy, dorosłe i tam spośród trzydziestu czterech talentów określonych dla osób dorosłych, dla młodzieży, dla studentów możemy uzyskać wynik pięciu podstawowych talentów. Natomiast jeżeli chodzi o młodsze dzieci też bardzo często jestem pytana czy już sześciolatkowi czy siedmiolatkowi możemy określić talenty. Będąc mamą takiego dziecka mogę powiedzieć, że możemy zauważyć pewne symptomy, które dają nam te talenty. Ja na przykład u mojego siedmiolatka ewidentnie widzę, że ma talenty liderskie, czyli związane z wywieraniem wpływu i już teraz rozumiejąc to, że on ma takie potrzeby: potrzebuje być wysłuchany, potrzebuje dużo mówić, on akurat jest dzieckiem bardzo komunikatywnym, bardzo skupiającym na sobie uwagę, też inaczej do niego podchodzę. Też np. jeżeli rodzic młodszego dziecka widzi, że dziecko potrzebuje wygrywać- to też jest dosyć często talent związany ze współzawodnictwem i im szybciej go zaobserwujemy, im szybciej go zrozumiemy jako rodzice, tym szybciej dajemy dziecku szansę rozwijać się w tym jego naturalnym obszarze, nie próbujemy go piłować czy mówić np.: nie no, słuchaj, czasami to jednak trzeba przegrać albo: nie no takie zachowanie nie jest adekwatne.

-Jak wspieramy ten talent związany z wygrywaniem? Załóżmy, że mamy takie dziecko, które lubi wygrywać, a większość małych dzieci lubi wygrywać. To jak odróżnić czy to jest ta predyspozycja i talent czy taka dziecięca po prostu chęć do tego, żeby jednak poczucie wartości też budować tym, że wygrywam. Jeżeli to mamy w talentach, to jak to wspierać w takim razie? Co mówimy?

-Gallup mówi- jeżeli widzisz, że Twoje dziecko ma talent współzawodnictwo i potrzebuje wygrywać, to jest to też talent związany z emocjami. I mówi: daj upust emocjom. Czyli- jeżeli Ty wygrywasz, to ciesz się z tym dzieckiem. Jeżeli to dziecko przegrywa, to smuć się razem z dzieckiem.

-Pozwól mu przeżyć to, co przeżywa po prostu.

-Dokładnie. Również poleca stworzenie ściany triumfów, czyli po prostu jakiegoś miejsca, w którym będą wisiały jakieś jego nagrody, zdobyte dyplomy. I na przykład jeżeli widzimy, że dziecko interesuje się jakąś konkretną dziedziną, np. gra więcej w piłkę albo lepiej recytuje wiersze czy np. dziewczynki bardzo często tańczą, to zróbmy tę ścianę zwycięstwa związaną z jakąś konkretną dziedziną. Żeby wspierać już w tym konkretnym obszarze. Żeby dziecko chciało już tak jakby współzawodniczyć samo ze sobą. Powiedzmy: ostatnim razem miałaś trzecie miejsce, to może następnym razem uda ci się lepiej. Też we wskazówkach dla rodziców, jeżeli chodzi o talent współzawodnictwo pojawia się coś takiego: wyciągnij wnioski. Szczególnie z przegranej, ale również z wygranej. To jest talent, który masz rozwijać, czyli dawać dziecku możliwość, żeby on był coraz lepiej wykorzystywany. Zawsze zapraszam też rodziców młodszych dzieci, żeby wiedzieć, co obserwować, to trzeba przyjść i się z tym wszystkim zapoznać.

-Właśnie o to chciałam Cię zapytać. Jeżeli rodzic nie robił testu talentów dla siebie nigdy, nie wie czym one są, to co może zrobić jako pierwszy krok, żeby móc te mniejsze dzieci, czyli te do dziesiątego roku życia obserwować i wspierać? Jaki byłby pierwszy krok?

-Ja myślę, że pierwszym krokiem powinno być zapoznanie się z tym, jakie są talenty określone dla dzieci do dziesiątego roku życia. Jak one się nazywają i czym one się charakteryzują. Bo żeby cokolwiek obserwować, musisz wiedzieć, co masz obserwować. Tutaj zapraszam we Wrocławiu na swoje warsztaty, a jeżeli ktoś jest spoza Wrocławia, to na moją stronę internetową lub na facebooka- tam będę oczywiście umieszczać tego typu informacje. A później zacząć dziecko obserwować. I to jest dla rodziców do dziesiątego roku życia.

-Na warsztatach pokazujesz jakie są talenty u dzieci?

-Tak.

-Ile ich jest?

-Tych talentów jest dziesięć określonych dla dzieci do piętnastego roku życia. I one są podzielone na cztery główne domeny. Po to, żebyśmy lepiej zrozumieli, o co mniej więcej chodzi. Może powiem o tych domenach.

-To są jakieś grupy, tak?

-Tak. Pierwsza domena to są talenty budowania relacji, czyli wszystkie te talenty, w których u dzieci widać, że potrzebują więzi, lepiej czują się w grupie, współpracują z innymi rówieśnikami. Relacyjne. Później mamy talenty wywierania wpływu. Czyli takie talenty, w których dzieci są cichymi liderami bądź też głośnymi, bo to różnie bywa. One chcą przewodniczyć, czasami są w zespole po to, żeby napędzać zespół do osiągania coraz lepszych wyników. To są takie dzieciaki, które chcą wywierać wpływ na innych po to, żeby osiągać pewien cel.

-A może być i cichy i głośny ten talent?

-Tak.

-Podaj przykład takiego cichego i głośnego talentu liderskiego.

-Poczekaj Asiu. Skończmy te domeny, tak żeby było jasne. Później mamy talent wykonywania. Czyli to są talenty związane z tym, że chcesz działać. Tu są talenty związane z tym, że Ty nie tylko mas jakiś cel, ale Ty chcesz go również doprowadzać do końca. To są talenty związane z realizowaniem pewnych rzeczy. Mamy też takie dzieci mróweczki, które pracują wytrwale i to właśnie będą talenty w tej domenie. Ostatnie talenty, jeśli mówimy o domenach, to jest domena myślenia strategicznego. Czyli to są talenty, które są związane z myśleniem bardzo na przyszłość. To są talenty, które są takie trochę związane z fantazjowaniem, a czasami wymyślaniem czegoś, czego w chwili obecnej nie ma.

-I to jest cała grupa talentów, która tam się mieści?

-Trzeba pamiętać, że talentów dla dzieci jest dziesięć. Więc w każdej z tych domen są albo dwa albo trzy talenty. Ich dużo nie ma, dlatego, że jeżeli chodzi o dzieci to te talenty są takimi jakby dużymi soczewkami w stosunku do talentów dorosłych. Dorośli mają trzydzieści cztery talenty i są dokładnie tak samo rozłożone w tych czerech głównych domenach. Więc jeżeli chodzi o talenty dziecięce to jest ich dziesięć, też są w tych czterech domenach, nie wiem czy chcesz, żebym dokładnie powiedziała, jak one się nazywają?

-Jeżeli pamiętasz, a na pewno pamiętasz, bo robisz warsztaty, to oczywiście, że możemy wymienić jakie to są te dziesięć talentów.

-Talenty budowania relacji: pierwszy talent nazywa się opiekuńczość, a drugi nazywa się też budowanie relacji po angielsku jest  to relating, więc nawet się zastanawiałam czy jakaś relacyjność, czy budowanie więzi byłoby dobre, ale generalnie chodzi o to, że jest to talent polegający na budowaniu relacji. W talentach wywierania wpływu mamy trzy talenty i tam mamy talent: współzawodnictwo, talent wiara w siebie i talent centrum uwagi. W talentach wykonywania czyli talenty związane z działaniem również mamy trzy talenty i mamy talent osiąganie, talent niezawodność i talent organizowanie. I ostatnia domena talentów to jest myślenia strategicznego i tu mamy: talent odkrywczość i talent myślenie o przyszłości.

-Czyli mamy te dziesięć tutaj.

-Mamy te dziesięć.

Poprzez badanie rodzice dostają informację o takich trzech talentach głównych, z których dziecko lubi korzystać.

Mozaika tych talentów, czyli tego jaki będzie wynik jest unikatowe dla każdego dziecka. I możemy się na przykład dowiedzieć, że nasze dziecko ma dwa talenty relacyjne i jeden talent wywierania wpływu. I na przykład w dwóch domenach nie ma najsilniejszych talentów. Oczywiście to nie znaczy, że ich nie używa, ale są słabsze i tutaj jest potrzebna rola rodzica, żeby troszeczkę więcej wspierał te talenty. Może się okazać, że dziecko ma trzy talenty w trzech różnych domenach, co też bardzo fajnie się rozkłada. Wtedy staramy się w rozmowie zastanowić jak wykorzystywać te talenty. Nie zdarzyło jeszcze się tak, żeby dziecko miało trzy talenty z jednej tylko domeny. Ale kto wie, może kiedyś tak będzie.

-Tak silny jeden obszar.

-Tak, tak silny jeden tylko obszar. Więc badanie Gallupa daje rodzicowi informację, jakie są trzy podstawowe mocne talenty, których Twoje dziecko lubi używać na co dzień.

-I taki test rodzic robi razem z dzieckim w internecie? Jak to wygląda od strony technicznej? Skąd rodzic może mieć tę informację, jakie dziecko ma trzy główne talenty?

-Jeżeli chodzi o badanie strenghts explorer ono w chwili obecnej jest dostępne na stronie instytutu Gallupa, natomiast jest tylko dostępne w języku angielskim. Więc jeżeli ktoś chce robić to badanie onlinowo to musi się przygotować na to, że będzie musiał tłumaczyć dziecku te stwierdzenia w stosunku do których dziecko się ocenia.

-Bo to jest jakieś pytanie? Powiedz jak to wygląda. To jest pytanie i dziecko daje odpowiedź? Mogłabyś podać przykład jak wygląda ten test?

-Dokładnie o tym, jak wyglada cale badanie napisałam osobny wpis na moim blogu, więc myślę, że możemy w linkach pod podcastem załączyć tą informację, gdzie dokładnie opisuję, jak wygląda całe badanie i jakie się dostaje również wyniki. Natomiast rzeczywiście to jest tak, że jeżeli chodzi o badanie dziecięce, to dziecko ma stwierdzenie, które jest zdaniem twierdzącym. Czyli to nie jest jakieś pytanie, tylko to jest takie ogólne stwierdzenie dotyczące jego jakiegoś zachowania. Np. nowe pomysły bardzo mnie ekscytują. Czy: wymyślanie nowych pomysłów bardzo mnie ekscytuje. Albo: irytuję się, kiedy się spóźniam. I teraz dziecko samo ocenia siebie w stosunku do tego stwierdzenia. I ma taką czterostopniową skalę. Czyli od bardzo się z tym zgadzam i bardzo to widzę w sobie, poprzez te wszystkie odcienie do tego, że absolutnie to nie jest moje, ja się z tym w zupełności nie zgadzam. I onlinowo dziecko wybiera czy się bardzo z tym zgadza, przez te wszystkie odcienie, do trochę tak, trochę nie, do zupełnie nie. Zaznacza czy się zgadza z tym stwierdzeniem czy nie. Stwierdzeń jest siedemdziesiąt osiem. Zwykle zrobienie testu zajmuje od dziesięciu do piętnastu minut.

-Jest jakiś określony czas na pytanie?

-Nie. I właśnie jeżeli chodzi o dzieci, nie ma czasu. Czyli możemy czytać dane pytanie, ile chcemy. Ale znowu jak już zaznaczymy to onlinowo, to jest to zasysane do bazy odpowiedzi i już do tego nie można wrócić.

-Czyli: ktoś zrobił badanie, ma formularz, ma wyszczególnione te trzy główne talenty u dziecka i co dalej z tym robi?

-I dalej trzeba by było się zastanowić, jak to rzeczywiście wygląda u mojego dziecka. Zazwyczaj pracując z młodą osobą, bo zazwyczaj zgłaszają się do mnie dzieciaczki powyżej jedenastego, dwunastego roku życia, staramy się zobaczyć czy ja rzeczywiście mam te talenty i czy je wykorzystuję na co dzień.

-Te trzy, które wyszły?

-Te trzy, które wyszły. Sama uczestniczę w wielu grupach dyskusyjnych jeżeli chodzi o talenty osób dorosłych i widzę jak nawet osoby dorosłe, które dostają swój wynik- często pierwsza reakcja jest- ojejku, co to w ogóle jest. Nie wiem, Asiu, jak Ty miałaś w swoim raporcie, bo wiem, że też masz odkryte przecież swoje talenty?

-Z niektórymi zgodziłam się tak absolutnie, że wiedziałam, że ten to muszę mieć. Ale niektóre to były: ja? to?

-Dokładnie. I ja muszę Ci powiedzieć, że jak zobaczyłam swój raport, to też tak miałam.

No więc wyobraź sobie takiego dwunasto-, trzynasto-, czternastolatka, który też widzi swój raport i czyta, że ma jakieś trzy talenty, jakąś wiarę w siebie albo jakieś centrum uwagi czy niezawodność i on mówi, ale co to w ogóle jest?

Więc to, co ja oferuję w mojej firmie w Tropicielach Talentów, to jest wsparcie w zrozumieniu tych talentów. Zastanawiamy się też jak używać ich w szkole, w domu i w nauce. To wsparcie oferuję zarówno dzieciom jak i rodzicom.

-No bo teraz drodzy rodzice: czasami wyniki, które dostają dzieci nie są zgodne z tym, co my myślimy o naszych dzieciach. Ja zawsze się śmieję, że pierwszy jest proces akceptacji wyników.

-Nawet jeśli jest on zaskoczeniem.

-Tak. I tutaj mogę opowiedzieć o swoim własnym doświadczeniu, kiedy byłam wręcz pewna, że mój syn dwunastoletni ma talenty relacyjne i wyjdzie mu jakieś budowanie relacji natomiast wyszedł mu talent współzawodnictwo. On widzie wiele rzeczy w swoim życiu jako rozgrywkę. On chce wygrywać. On chce challengować sam siebie, jakieś wyzwania sobie sam stawiać. I ja na początku jak zobaczyłam jego wynik, czyli ja jako rodzic mówię no nie, to nie jest talent mojego dziecka. Jednak w rozmowie z dzieckiem okazało się, że on widzi siebie i chciałby funkcjonować w pewien inny sposób niż ja myślę o nim jako rodzic. Tutaj później jest rozmowa z rodzicami, kiedy omawiamy te talenty, bo wiadomo, że dla osoby, która na co dzień nigdy nie słyszała o tym i nie wie, to potrzebuje wsparcia.

-I to jest spotkanie, na którym rodzice są razem z dziećmi?

-Najpierw jest spotkanie, na które zapraszam tylko dziecko. Musimy to omówić, żeby dziecko zrozumiało, o co chodzi z tą trójką talentów. Póżniej rozmawiam też z rodzicami osobno bez dziecka. I na końcu spotykamy się wszyscy razem, kiedy się umawiamy, co dalej będziecie robić w rodzinie, żeby wykorzystywać te talenty.

-Czyli taki proces to są trzy spotkania, najpierw z dzieckiem, potem z samymi rodzicami i na końcu wszyscy razem?

-Tak, dokładnie tak to wygląda. Najfajniejsze jest zastanowienie się czy te talenty w jakiś sposób mogą mi pomóc w ogóle funkcjonować czy wybrać jakąś przyszłą moją drogę.

-No właśnie. Zbliżają się teraz egzaminy. Twoja córka chyba też teraz będzie podchodzić?

-Tak.

-Ja myślę, że jest wielu rodziców, którzy teraz słuchając nas mogą się zastanawiać: czy jak ja wyślę córkę/ syna do pani Dominiki, to ona mu pomoże wybrać właściwą szkołę średnią?

-Powiem tak. Gallup mówi: Twoje talenty mówią o tym, jak Ty działasz, ale nie mówią w jakiej dziedzinie Ty możesz działać. Czyli możesz zastanowić się jaką Ty rolę możesz pełnić w życiu, czyli czy Ty na przykład bardziej masz predyspozycje do tego, żeby być liderem, czy Ty masz bardziej predyspozycje do tego, żeby pracować z ludźmi i być otoczonym ludźmi. Albo jesteś osobą, która woli myśleć, planować i organizować- to tutaj znajdziesz odpowiedź. Natomiast jeżeli Ty chcesz mnie zapytać gdzie ja powinnam wysłać dziecko, bo moje dziecko jest bardziej utalentowane w kwestii biologii, muzyki czy plastyki to tutaj Gallup nie daje podpowiedzi. Gallup mówi- dziedzinę życia musisz Ty, drogi rodzicu, zaobserwować wcześniej, musi wynikać z zainteresowań dziecka. Natomiast rolę, jako dziecko może pełnić w danej dziedzinie to tak naprawdę rzeczywiście Gallup może pomóc. I tutaj bardzo lubię taki przykład, kiedy mama mówi do mnie ja mam syna i on jest bardzo uzdolniony muzycznie. I czy te talenty mu powiedzą, jak on ma rozwijać te umiejętności muzyczne. Ja mówię: mogą mu podpowiedzieć w takim zakresie, że jeżeli on ma rzeczywiście umiejętności muzyczne to możemy się zastanowić czy on powinien być solistą, czy on powinien grać w zespole.

-Może być dyrygentem.

-Może być dyrygentem. A może on powinien być kompozytorem. Może on tylko i wyłącznie chciałby planować, wymyślać, ma talenty związane z myśleniem strategicznym. I on nie chce pracować na przykład z ludźmi. On nie chce grać w zespole. Ma umiejętności pewne, ma pewne predyspozycje muzyczne czy umiejętności z tym związane, a talenty powiedzą jaką rolę może w tej dziedzinie pełnić. I podobnie jest z każdym jednym nastolatkiem. Także ja zawsze mówię- dziedzinę życia musicie rodzice przyobserwować już wcześniej. Czym się dziecko interesuje. Co je bawi. Gdzie osiąga satysfakcję z wykonywania pewnych rzeczy. Natomiast jaką rolę może pełnić i czy powinien być otoczony ludźmi czy też działać w samotności to tutaj Gallup podpowie. I znowu jest historia mamy, która była u mnie na warsztacie talentowym i rozmawiała ze mną na temat swojego syna i ona mówi tak: ja mam syna i on jest ciągle taki samotnik. On tylko ciągle siedzi sam i ciągle coś rozmyśla. Ja go tak ciągle pcham do kolegów, żeby on gdzieś szedł z kolegami itd. Usłyszawszy o tym, że on nie ma talentów relacyjnych, a ma talenty zupełnie inne, zdała sobie sprawę z tego, że może ona ma potrzebę zupełnie innego funkcjonowania. Więc dlaczego my, jako rodzice, myślimy czasami, że np. dobre dla naszych dzieci jest działanie w grupie, a nasze dziecko nie ma talentów relacyjnych, chce działać samo. Może być silnym przywódcą i on potrzebuje zupełnie innego wsparcia. Więc tutaj rzeczywiście talenty Gallupa dają takie pierwsze ścieżki, którymi dzieci mogą iść w swoją przyszłość, a my jako rodzice możemy ich w tych obszarach wspierać.

-A czy zauważyłaś jakąś zależność co do tego, że talenty są w jakiś sposób dziedziczne? Np. Ty znasz swoje talenty, na pewno też Twój mąż zna swoje: czy Wasze dzieci odziedziczyły któreś Wasze talenty? Czy to nie ma żadnego związku?

-Tutaj poruszyłaś dwie sprawy. Pierwsza jest taka, że rzeczywiście my w całej naszej rodzinie znamy swoje talenty. Ja to nazywam synergią w rodzinie. Czyli mamy określone talenty- ja mój mąż i dwójka starszych dzieci, natomiast to młodsze jest dopiero obserwowane przez nas. Tutaj widzimy obszary, w których mamy talenty w rodzinie, albo obszary, w których nie mamy talentów i wzajemnie się możemy wspierać. To jest bardzo ważna informacja, jeżeli ktoś jest zainteresowany znalezieniem talentów w rodzinie. Natomiast jeżeli chodzi o dziedziczność, to muszę Ci się przyznać, że ostatnio bardzo dużo też czytałam na ten temat i okazuje się, że nasze cechy temperamentu są dziedziczone rzeczywiście. Druga bardzo ważna rzecz, która ma wpływ na to, jacy jesteśmy, to jest środowisko, w którym się wychowujemy. Więc ja myślę patrząc na mnie i na mojego męża, gdzie my mamy talenty relacyjne i dużo mamy talentów w działaniu to rzeczywiście nasze dzieci też mają takie talenty. Dzieci jednak podpatrują nas.

-Uczą się przez obserwację.

-Prawda? Widzą to i przejęły te talenty. Ale z drugiej strony nasz syn ma też jakieś swoje własne cechy i on ma talenty w domenie, w której my z mężem nie mamy. Ma talenty właśnie wywierania wpływu, a my nie mamy talentów w tej domenie. Więc ja bym powiedziała, że w pięćdziesięciu procentach dziedziczymy jednak coś po rodzicach, a pozostałe dokłada również środowisko, styl wychowania.

Jak również nawet państwo, w którym żyjemy i kultura, która nas otacza ma również wpływ na to jakie mamy podejście sami do siebie i potem to, co przekazujemy naszym dzieciom.

Nie ma niestety jeszcze badań na ten temat, bo fajnie by było gdyby Gallup bardziej podrążył temat. Natomiast są bardzo fajne statystyki jeżeli chodzi o częstotliwość występowania talentów w różnych państwach i rzeczywiście jest to trochę inne. Możemy powiedzieć, że nacja polska jest trochę inna…

-Jaki talent nas wyróżnia? Mamy jakiś talent, który nas wyróżnia nas Polaków?

-Wyobraź sobie, że na pierwszym miejscu, to są badania chyba z 2015 czy 2016 roku najcześciej pojawiającym się talentem wśród Polaków, którzy oczywiście przeprowadzili badanie, jest bliskość.

-A to ciekawe.

-Prawda? Nie pamiętam niestety w chwili obecnej jakichś innych państw i co tam jest, ale nie jest tak, żeby ten układ zawsze był jednakowy. Na przykład zupełnie inne są talenty w państwach Azji, czyli Chiny, Nowa Zelandia, inna jest ta pierwsza piątka najczęściej pojawiających się talentów wśród osób oczywiście dorosłych, bo o tym mówimy. A inna na przykład jest w państwach europejskich, inna jest w państwach wysokorozwiniętych, a inna jest w tych mniej rozwiniętych. Więc jednak gdzieś wpływ środowiska na pewno też ma wpływ na to w jaki sposób my działamy i funkcjonujemy. Ale cały czas uważam, że 50 procent jest w genach, a 50 procent gdzieś nasze środowisko też wpływa na to.

-Rozmawiałyśmy też wcześniej trochę o tym, że masz w sobie taką ogromną pasję do tego, żeby właśnie wspierać młodzież w odkrywaniu talentów, bo też powiedziałaś, że zdajesz sobie sprawę z tego, że gdybyś sama znała wcześniej swoje talenty to byłoby Ci łatwiej może w życiu. Albo może podjęłabyś jakieś inne decyzje. Możesz powiedzieć o jakimś jednym ze swoich talentów właśnie, który odkryłaś później i gdybyś znała go wcześniej, co on by zmienił?

-O jednym z moich talentów. Tak, mam w moim top 5, czyli w moich pięciu najsilniejszych talentach taki talent, który jest z domeny budowania relacji, nazywa się zgodność. Po angielsku harmony. I to jest talent, który lubi widzieć dwie strony medalu i to jest talent, który powinien starać się być takim mediatorem w grupie. To jest talent, który chce pogodzić różne strony sporu. Choć sporu to jest za dużo powiedziane. Ale jakieś różne strony dyskusji, bo wiadomo dwie strony mogą mieć różne zdanie. Ja myślałam, że to jest źle, jak byłam młodsza, że ja właśnie wycofuję się ciągle, jeżeli jest jakaś awantura, to ja się wolę wycofać. A tu się okazało, że ja mam właśnie talent do tego, żeby godzić te strony.

-Masz wysoko harmonię, tak?

-Mam ją na czwartym miejscu. I zamiast wykorzystywać ten talent, czyli starać się powiedzieć, no dobrze, wysłuchajmy twoich argumentów, i twoich argumentów, być tym mediatorem, to ja się bardzo często wycofywałam z pewnych konfliktów. Nie lubiłam konfrontacji. I się okazuje, że tak jakby nie używałam tego talentu. I dopiero odkrycie go spowodowało, że zaczęłam go rzeczywiście celowo i efektywnie używać. Więc to jest też bardzo fajne w momencie, kiedy rozmawiam i są rodzice i dziecko i tutaj właśnie są dwie strony medalu, które widzą troszeczkę inaczej na przykład kwestię wykorzystania tych talentów. I teraz już bardziej świadomie i bardziej celowo wchodzę w taki układ i staram się nie być ani po jednej ani po drugiej stronie tylko właśnie pokazywać obie strony i znajdować ten kompromis, ten złoty środek jakiegoś rozwiązania. Daje wtedy właśnie ten mój talent, tym bardziej, że jest to talent budowania relacji, po to, żebyśmy mogli wypracować jakieś wspólne stanowisko i pójść dalej. Więc myślę, że to był taki jeden z talentów, który na początku mnie zaskoczył, a potem się okazało, że właśnie trzeba go używać. I nie bać się go używać.

-To bardzo ciekawy przykład, dziękuję. Myślę też jeszcze o tym, bo skupiamy się głównie na dzieciach, czy można odkrywać talenty u dzieci i wspierać je w rozwoju tych talentów nie znając swoich talentów? Jak to jest?

-Można, oczywiście, że można. Polecam rodzicom wtedy znalenienie jeszcze więcej informacji na temat talentów. Szczególnie, że teraz mamy coraz większą grupę świadomych rodziców, sama zresztą wiesz, bo przecież prowadzisz blog związany z rodzicielstwem, dla których ta umiejętność bycia rodzicem jest coraz ważniejsza. I którzy chcą dowiadywać się takich różnych rzeczy. Więc myślę, że można, aczkolwiek nie ukrywam- im lepiej też znamy siebie i swoje predyspozycje, swoje talenty, tym łatwiej nam jest tę rolę rodzica czy rodzicielstwo rozwijać czy kultywować w domu. Polecam oczywiście odkrycie swoich własnych talentów, bo wtedy jeszcze łatwiej nam jest zobaczyć jak my możemy wspierać nasze dzieci używając tego, co jest w nas naturalne i najmocniejsze. Aczkolwiek nic nie stoi na przeszkodzie, żebyśmy tylko i wyłącznie znali talenty naszego dziecka.

Ja daję wskazówki do rozwoju talentów i dla dziecka i dla rodziców i tam są konkretne zalecenia, których rodzic może używać, praktykować, żeby dany talent i daną mozaikę talentów u swojego dziecka rozwijać.

-A gdzie jeszcze poza Twoim blogiem, bo wspominałaś o Twoim blogu, na koniec podamy jeszcze nazwę i jak trafić, rodzice mogą znaleźć jakieś informacje jeśli chcieliby się dokształcić jakoś w temacie, coś poczytać, coś posłuchać.

-Akurat jeżeli chodzi o talenty dziecięce jest to dosyć nowa domena jeżeli chodzi o rynek polski. Polecam oczywiście czytanie wpisów na stronach instytutu Gallupa. One są w języku angielskim. Jest tam cały osobny dział związany z dziećmi i z edukowaniem dzieci. Polecam oczywiście mój blog, gdzie staram się jak najwięcej materiałów przygotowywać w języku polskim. Wiem, że też są strony osób, które w ogóle zajmują się talentami i talentami również osób dorosłych i myślę, że tutaj też warto na ten temat czytać i się dokształcać.

-Jest po polsku jakaś książka w temacie talentów dla dzieci?

-Nie ma niestety. Jeszcze nie ma.

-Napiszesz kiedyś.

-To jest dobry pomysł. Mam nadzieję, że w przyszłości pojawi się więcej informacji na ten temat w języku polskim.

-Po polsku nie ma zbyt wiele materiałów. Dobrze, że jednak są takie możliwości, że te talenty u dzieci na różne sposoby możemy odkrywać i wspierać. Powiedz Dominiko jeszcze gdzie można Ciebie znaleźć, jeżeli ktoś ze słuchaczy byłby zainteresowany, jak trafić do Ciebie?

-Osobiście można mnie spotkać we Wrocławiu. Także zapraszam wszystkich rodziców we Wrocławiu na moje warsztaty i do osobistego kontaktu. Moja strona internetowa to jest www.tropicieletalentow.pl Zachęcam również do śledzenia mojej strony na FB. Nazywa się dokładnie tak samo: tropiciele talentów. Utworzyłam również grupę wsparcia dla rodziców też na FB, gdzie wymieniamy się własnymi doświadczeniami, czyli np. możemy opowiadać: moje dziecko ma takie trzy talenty i jak to wygląda u mnie, a czy ktoś ma podobnie, więc zachęcam rodziców do przyłączania się do grupy. Również tych rodziców, którzy dopiero myślą o tym, żeby odkrywać talenty swoich dzieci. Więc będzie tam można dowiedzieć się o tych dziesięciu talentach, jak one mniej więcej wyglądają. Staram się tam umieszczać treści dla rodziców, które mogą ich po prostu nakierować jeżeli chodzi o talenty.

-To we Wrocławiu, to stacjonarnie dla tych osób, które są tutaj. A jeżeli byłby jakiś słuchacz lub słuchaczka spoza Wrocławia- pracujesz również przez skype?

-Tak, pracuje też onlinowo. Dlatego, że okazuje się, że dzieci dwunasto- trzynastoletnie i starszoletnie bardzo oczywiście lubią elektronikę i wszelkiego rodzaju gadżety związane z laptopami, z komputerami, więc pracujemy również przez skype. I powiem, że całkiem fajnie to wygląda i funkcjonuje. Więc zachęcam, zapraszam, jest to również możliwe.

-Drodzy słuchacze zatem- Tropiciele Talentów zapraszają, jeżeli chcecie poznawać, odkrywać talenty Waszych dzieci i wspierać je w tym, żeby po prostu szybciej i łatwiej mogły wybierać to, co dla nich odpowiednie, właściwe i to, co będzie im sprawiało więcej radości to gorąco jeszcze raz zachęcamy do zajrzenia na stronę Tropiciele Talentów. Dziękuję za dzisiejszą rozmowę i do usłyszenia.